Æsispennandi!!

Já eða þannig, aðalspennan núna er hvað gerist næst í desperat hásvæfs og hvernig mér gengur að gera hælinn á sokkinn...  Jú og hvort það verði sól á svölunum svo ég geti fari í sólbað.  Er m.a.s. búnað beila á jóganu, hef alltaf ætlað að mæta í næsta tíma í meira en 2 vikur en þessi næsti tími er bara ekkert að fara að koma meðan það er of mikil áreynsla fyrir mig að fara í bað .  Og ég sem hef gert grín að jóga í mörg ár! Ógeðslega gott á mig að það reynist svo vera of erfitt fyrir mig .

En ég fer bara á kostum í prjónaskapnum í staðinn, verst að sjálfsálitið og montstuðullinn hrundi þegar ég heimsótti Auði í gær (á Sjafnargötu 7) og það kom í ljós að meðan ég afrekaði heila 2 vettlinga og byrjaði á stroffi á sokk þá hafði Auður klárað vettlingapar, sokkapar, og kláraði sokkapar nr. 2 meðan ég sat og rembdist í þessu sama stroffi, aaaaarrrrrgggg.  Hún er líka óða ólétta prjónakonan sem var orðin leið á að prjóna allt í hlutlausum lit (hún er með barn af óþekk(t)u kyni í maganum) svo þegar hún ákvað að prjóna húfu þá barasta prjónaði hún eina bleika og eina bláa.  Sýndi mér svo húfurnar og kom í ljós að jújú hún hafði nú prjónað eina gula í leiðinni...

Soldið skrýtið að mæta í heimsókn "heim til sín", var búin að draga upp húslykilinn áður en ég fattaði að ég bjó ekki þarna, en þar sem var hvorteðer ólæst óð ég samt inn (maður lætur ekki kasóléttar konur standa upp að óþörfu).  Það er enginn flygill í stofunni, þarf að segja eitthvað meira um hvað allt er gjörbreytt! Í staðinn er nett sófasett í boganum góða, og svo heilt borðstofusett og skenkur þar sem mitt sófasett var, og samt nóg pláss eftir t.d. fyrir lítið kríli að æfa veltur og skriðtækni.  Og krílið er nú væntanlegt á hverri stundu, styttist í settan dag og litla Ausipaus eða lítinn Eyfaling.

En þetta minnir mig á hvað ég hlakka til að búa í risastóru einbýlishúsi þar sem er flygill og sófasett og borðstofusett og allt mögulegt í stofunni og samt pláss til að snúa sér í hringi .  Já og hægt að æfa langskrið eftir endilangri stofunni, krakkinn verður í æfingabúðum allan daginn.  Eini gallinn er að húsið er frekar langt frá öllum sem ég þekki .

Fór líka í eina heimsókn um helgina, alla leið á Eyrarbakka! Ég og Harpa Barkar (gradualekórinn, nobili, leiðsöguskólinn) heimsóttum bekkjarsystur okkar úr gönguleiðsögninni sem á þriggja vikna Herdísi Heklu.  Hún er algjört rassgat, og foreldrunum varð svo mikið um þegar kom í ljós að hún var á leiðinni að þau keyptu sér heilt hús á Eyrarbakka til að hafa nóg pláss, agalega krúttlegt ábyggilega eldgamalt hús. 

En já þó ég sé að æsast í heimsóknir "út um allt" þá er því miður takmarkaður kvóti á hvað ég "get" mikið, sleppur að fara út max. einu sinni á dag, annars verð ég alveg ómöguleg hnuss.  Og omg þessi skelfilegi stigi upp á 3. hæð hjá mömmu.  En nenni ekki að röfla um það núna, klára frekar hælinn og góni á despó!

Selma les fyrir Völu

Afmæli í gær!

Við Ágúst áttum enn eitt afmælið í gær, erum búin að vera saman í heil 8 ár! Mikið vatn runnið til sjávar síðan (tiltölulega) ungur drengur bauð ungri stúlku út að borða á Lækjarbrekku og kvöldið endaði með kossi

En núna er þetta náttúrulega allt öðruvísi, ég ligg uppí sófa kasólétt og grömpí og Ágúst flúði land til að vinna fyrir ómegðinni

En dagurinn í gær var nú ekki al-grömpí, fyrir það fyrsta þá hringdi Ágúst í konuna sína og það er svo sannarlega í frásögur færandi því hann pantaði heimasímann fyrir 3 vikum, og hann var loksins kominn í gagnið í gær, aðeins rúmri viku á eftir áætlun...  (síminn er [phone] ef þið viljið spjalla við drenginn).

Síðan fékk ég góða heimsókn frá þeim mæðgum Sigurbjörgu (28 ára) og Þorbjörgu Þulu (8 mánaða).  Sibba mætti með prjónadótið og uppskriftir og kom mér af stað í vettlingaprjóni! Og til að peppa mig upp gaf hún mér (okkur) m.a.s. vettlinga og sokka á krílið, nú verð ég sko að standa mig a.m.k. jafnvel!  Er að verða búin með stroffið á einum vettling.. (og já það er nú meira en að segja það, stroffið er sko með uppábroti og heilir 8 cm, vaaaaááá).

Mæðgur voru rétt nýfarnar þegar tengdapabbi birtist með sumardagsblóm og hafði ofan af fyrir mér í dáldinn tíma (jájá ég viðurkenni, ég þarf pössun).

Svo má ekki gleyma að mamma var líka búin að gefa "mér" sumargjöf, grunsamlega litla silki-prjónahúfu sem var alls ekki merkt 25-30 ára heldur 3-6 mánaða, ég held að gjöfin sé í raun og veru ekki til mín heldur belgverjans.

Fæðingarorlofssjóður og beiskar sjómannskonur á Hvammstanga

Já loksins er ég í nógu góðu skapi til að skrifa um fæðingarorlofssjóð, enda á ég von á kökusneið rétt bráðum.  Ég er búin að hringja reglulega norður á Hvammstanga þar sem sjóbbi er staðsettur og röfla um að ég ætli að flytja til Danmerkur en samt heimta að fá borgað íslenskt orlof.  Svörin sem ég fæ við þessari hógværu kröfu hafa verið alveg sitt á hvað, stundum er það ekkert mál en stundum útilokað...  Magnaðasta samtalið var nokkurn veginn svona (ýkt og stílfært eftir hentugleikum), LH stendur fyrir Lára Hormónafulla, BSH stendur fyrir beisk sjómannskona á Hvammstanga sem vinnur hjá fæðingarorlofssjóði.

LH: Góðan dag.  Ég ætla að flytja til Danmerkur þegar ég verð búin að ávinna mér fullan rétt á fæðingarorlofi á Íslandi og fæða svo grislinginn þar.  Fá orlofið borgað til Danmerkur takk.  Er það vandamál?

BSH: Ertu galin.  Það er ekkert hægt að búa í útlöndum og fá orlofið borgað þangað.

LH: Ég er nú samt að flytja þangað og maðurinn minn er löngu fluttur og gengur ekki annað en að ég flytji út og fæði barnið þar ef pabbinn á að koma eitthvað nálægt þessu.  Verð nógu lengi grasekkja á klakanum samt.

BSH:  Það er vel á sig leggjandi að búa mánuðum saman í öðru landi en eiginmaðurinn til að tryggja sér rétt á fæðingarorlofi, annað eins hafa nú sjómannskonur þurft að þola (ath. þessi setning er ekki stílfærð og ýkt og fór ekki sérstaklega vel í hormónafullu Láru)

LH: Mér er alveg sama um það, ég vil bara fá skýr svör við hvort það séu einhver vandkvæði á þessu eða ekki.  Sé engin ákvæði um lögheimili á Íslandi í lögum um fæðingarorlof.

BSH: Bíddu augnablik, ég ætla að tala við sérfræðing (þó fyrr hefði verið)

15 bið-mínútum síðar rofnaði sambandið og búið að loka Hvammstangabúllunni, ég engu nær og mjööööög reið.  (Vaaaááá ég fer að þurfa þessa kökusneið til að halda mér góðri).

En góðu fréttirnar eru þær að ég hef haldið áfram að hringja reglulega (og fá alls konar svör) og eftir að ég fór að heimta hlutina skriflega svo þeir væru alveg á hreinu var haft samband við lögfræðing og liggalá, ég má flytja hvert sem ég vil þegar mér sýnist.  Nú þegar er búið að setja mig út af sakramentinu og skipa mér í veikindaleyfi (aumingjaleyfi) þá þarf ég bara að ganga frá sjúkradagpeningum frá TR og orlofi frá blessuðum Hvammstangasjóðnum og þegar á annað borð er byrjað að borga mér er ekki hægt að taka réttinn af mér og hananú.

Reyndar lítur ekki eins vel út með Ágúst, vissulega allt í góðu ef afkomandanum þóknast að fæðast á réttum tíma!  Nefnilega þannig að faðirinn þarf að hafa unnið í Danmörku 13 vikur fyrir fæðingu barns til að eiga rétt á þarlendu orlofi (verður löngu búinn að missa rétt á íslensku orlofi) og þessar 13 vikur eru búnar einmitt 1. júlí þegar krakkinn á að skjótast út! Ég geri mér reyndar óljósar vonir um að ég sé að misskilja og það sé nóg að hann skili ákveðið mörgum vinnustundum innan 13 vikna fyrir fæðingu, en megi t.d. alveg hafa unnið þær á síðustu t.d. 12 vikunum...  Er einhver búinn að missa þráðinn? (eða áhugann...)  Verst að vinnuvikan er svo stutt hjá Danskinum.

Hætt að röfla bæ.

Lára ehf

hefur sagt upp eina starfsmanninum og er fyrirtækið nú lokað.  Það verður þó starfrækt áfram að einhverju leyti undir nýrri kennitölu og heitinu Lára&co ehf.  Fyrst um sinn verður þó aðeins einn starfsmaður og tekur hann eingöngu að sér sérhæfð verkefni á borð við svefn, át, hvíld, sjónvarpsgláp, bóklestur og útsaum.  Áætlað er að fjölga starfsmönnum í júlí og bæta við aðstoðarmanni.  Aðstoðarmaðurinn verður í þjálfun í ca. 18 ár og veldur líklega tvöföldu álagi á starfsmanninn sem fyrir er, en það er víst algengt á vinnumarkaðnum, sérstaklega í svona atvinnubótavinnu. 

Ein ég sit og sauma

og er sko ekkert á leiðinni snemma í háttinn, enda er ég ekki að fara að spila í einni einustu messu í fyrramálið.  Held að þetta sé í annað skiptið á æfinni sem ég skrópa í messuspili útaf veikindum! Hitt skiptið var þegar ég var ca. 17 ára með flensu...  Merkilega erfitt samt að ákveða svona nokkuð, hellings peningur fyrir tvær messur og allt það, og mar liggur ekki bara heima í bælinu af því að "æ ég er kannski ekki alveg alveg nógu hress", en hú givs a þú veist, þarf að passa upp á krakkagemlinginn, snemma byrjar það.

Í staðinn sit ég samviskusamlega fyrir framan sjónvarpið með saumadótið (nó kidding), er nú einu sinni að sauma Skaftafellsrósina með íslenskum krosssaumi (og hef verið að því síðan í desember 2006 ahemm)

En þetta er allt að koma, verður agalega fínn púði eða veggmynd eða eitthvað.  Næst kemur "Drottinn blessi heimilið", veit einhver um flott design á soleis? (Gud blesse hjemmet)

Svo er líka spurning hvort ég leggi í að prjóna á afkomandann úr því að ég er svona mikið í því að hanga heima.  Ætla mér nú ekki stóra hluti í þeim efnum, á ekki sjens í t.d. Sibbu og Auði sem byrjuðu að prjóna á sín krútt þegar þær voru í leikskóla held ég, og tengdó er nú verðugur fulltrúi fyrir heila ætt í að prjóna á belgverjann...

En - ég er samt sem áður með stór áform, hafði dottið í hug að kannski réði ég við að prjóna svona hosur á krúttið, en ég fékk enn þá betri hugmynd - ætla að prjóna svona smábarnavettlinga sem eru ekki einu sinni með þumal!  Hið fullkomna verkefni fyrir óþolinmóðu manneskjuna! Pínkupínkulitlir...

"Amma á Brún setti aldrei lauk"

Þarf að segja eitthvað fleira?

Mín hinsta jarðarför

Já ég söng mitt síðasta í gær, veit ekki hvað ég var eiginlega að reyna en þóttist syngja í einni jarðarför en beilaði á þeirri seinni og fór heim í bælið og hef verið þar síðan.  Ljósan sagði í gær að ég ætti að minnka við mig vinnu (hmm.. segir ekki) en ég fer til læknis á mánudaginn og hann segir þá kannski hvað ég sé mörg prósent ónýt...  Veit samt ekki alveg hvernig þetta virkar með verktakavinnu (er nebla verktaki í Grafarvoginum eins og öllu öðru), vona allavegana að fæðingarorlofssjóður (uppáhaldsstofnunin mín) fáist til að borga mér einhver lúsar-veikindalaun sem duga fyrir poppinu og kókinu yfir öllu imbaglápinu þessa dagana.  Auðvitað fúlt að missa af tekjum og allt það, en þessi krakki á hvorteðer eftir að vera svo brjálæðislega dýr að þetta munar engu.  Hugsa sér öll hjólin sem þarf að kaupa undir hann (götuhjól, keppnishjól, fjallahjól, æfingahjól), einkatímar á orgel og öll möguleg hljóðfæri, bankareikningurinn minn verður bara hræddur ef ég held áfram.

Dagskráin samt búin að vera ótrúlega stíf í dag, heilir 2 organistar búnir að koma í heimsókn út af Biskupsstofu-/Söngvasjóðsmálum (Múhameð og fjallið - ekki fer ég út að hitta neinn) og svo er ég búin með heilmarga Scrubs-þætti og sauma svolítið út þess á milli...

Mamma ætlar síðan að tryggja það að við belgverjinn verðum stór og feit og sjóða kjötsúpu í kvöld, namminamm.  Kannski ég reyni að hafa einhver áhrif á það sem fram fer í pottinum úr því að ég geri nú einu sinni bestu kjötsúpu í heimi, allavegana finnst okkur Ágústi það!  Mamma verður alltaf jafnhissa þegar ég tel upp allt sem ég set í súpuna og hváir sérstaklega yfir hvítlauknum (oft, oft, í mörg ár).  Í beinu framhaldi má minna á að ég geri líka besta saltkjöt og baunir í heimi (líka með hvítlauk).

Já og loksins getur mamma soðið kjötsúpu skammlaust, fékk svaka flottan 10 lítra pott í snemmbúna sumargjöf frá Gísla og hann trónir stoltur á eldavélinni og getur ekki beðið eftir að komast í gagnið.  Hefur verið hálfneyðarlegt fyrir húsmóðurina hana Sigríði Teitsdóttur að þurfa að fá lánaðan pott hjá börnunum!

Hótel Mamma

Mér var mokað út úr Sjafnargötunni í gær, ég reyndi að (þykjast) gera gagn og segja mömmu og Gísla og tengdamömmu til en sá að ég réð hvorteðer ekkert við þetta lið og lagist í bælið og flúði svo á kóræfingu upp í Grafarvog.  Af einhverjum ástæðum virðist belgurinn á mér líta á kórstjórn sem erfiðisvinnu og var friðlaus allan tímann þó ég sæti bara við píanóið og röflaði í kórnum, púff.

Ég fór til læknis á mánudaginn og hún sagði að samdrættirnir væru í sjálfu sér ekki að gera neinar skammir af sér (allavegana eins og er) en þarf samt að ná þeim niður.  Ég er búin að gera mitt besta að hanga í bælinu en ég er orðin svo leið á því að mér fannst hundfúlt að fara að sofa í gærkvöldi, og í x. skiptið sem ég vaknaði og sinnti hefðbundnum óléttuerindum var ég ferlega svekkt að klukkan væri ekki nema 4 svo það þýddi ekkert að fara á fætur!

Fer að hitta ljósmóðurina á eftir og ætla að segja henni tröllasögur af því hvað belgverjinn sé stór og sterkur og verði nú alveg sérstaklega fínt barn og líkt foreldrum sínum og gáfað etc, ætli sé ekki heilmikið álag að vera ljósmóðir og þurfa að vera sammála öllum hormónafullu mömmunum sem eru sannfærðar um að annað eins barn og þeirra muni aldrei fæðast!?  Ljósurnar hugsa kannski "kommon ekki halda að þinn krakki verði merkilegri en allir hinir grenjiormarnir"

Síðan er æsispennandi hvort ég kemst lifandi gegnum að syngja heilar tvær jarðarfarir eftir hádegi (veit um allavegana einn í hvorri jarðarför sem kemst ekki lifandi frá því, ohhh ósmekklegur húmor) og ef það endar með skelfingu ætla ég að losna við að spila á tónleikum með Kammerkór Langholtskirkju á sunnudaginn (var einmitt verið að auglýsa mig í útvarpinu, mar má ekki kveikja á apparatinu án þess að heyra "Lára Bryndís Eggertsdóttir leikur á orgel", heimsfrægðin handan við hornið)

Einhvern tímann þarf ég svo að koma með skýrslu um furðuleg samskipti mín við Fæðingarorlofssjóð, en ég verð svo skapvond af því (m.ö.o. fæ geðprýðiskast) að ég þarf að vera vel undirbúin andlega (þ.e. búin að borða nóg súkkulaði).

Umgangist ófrískar konur af mikilli varfærni