Hóstafrávit

Já núna er ég búin að hósta frá mér allt vit, fékk leiðinda bronkítis upp úr kvefpest og er loksins farin að vera eins og eðlileg manneskja á kvöldin og morgnana.  Hjóla bara eins og vitleysingur til að hressa mig við.  Dró m.a.s. Ágúst Inga með í cykeltur áðan og Ágúst Ísleifur að sjálfsögðu attaní.  Hann er orðinn svo stór strákur að hann er hættur að kúra í bílstól í hjólavagninum heldur er kominn í innbyggðu sætin.  Þar er pláss fyrir heil tvö börn í 5 punkta belti og Sleibba litla finnst mikið stuð að bjóða vinkonunum á rúntinn.

Hér er Steindís Elín sest uppí svaka kát.  Ágúst Ísleifur er reyndar með efasemdir, hann er vanur að hafa vagninn bara allan fyrir sig.

Svo kom Emilía Glóð í heimsókn og prófaði að fara í labbitúr í vagninum (fjölhæf græja nefnilega, fínasta labbi/hlaupakerra), þau voru hress gömlu hjónin.

Nú en förum aðeins út í öryggismálasálma, þegar Ísleifur litli krúttaðist í bílstólnum var hann auðvitað ekki með hjálm, og skv. vagnaspekingum er ekki bráðnauðsynlegt að vera með hjálm þegar barn situr eitt í tveggja barna vagni (í miðjunni) því það er veltigrind og höfuðið nær ekki að slást í eitt eða neitt, hins vegar verða bæði börnin að vera með hjálm ef þau eru tvö því þau geta slegið saman höfðunum.  Við fórum því í hjálmakaupaleiðangur og hér sést árangurinn:

Ágúst sagði nú bara "hjálmurinn er stærri en hann sjálfur" og það er mikið til í því... ætla reyndar að kanna hvort ég finni enn þá minni hjálm hér í Horsens, þessi er 48-52 cm en það á að vera hægt að fá 46 cm.  Svo var pabbi hennar Steindísar svo ljómandi heppinn að fá bleikan smábarnahjálm í afmælisgjöf síðustu helgi...

En skiptum yfir í almennar krúttamyndir, maður er extra krúttlegur í náttfötum:

    

(ekki búinn að læra að komast yfir þröskulda)

Svo er voða fullorðins að sitja í sófa eins og herramaður.

Og án þess að ég sé neitt hlutdræg, getur einhver rengt það að Ágúst Ísleifur er fallegasta barn í heimi?

Kúr og púl

Það er svo gott að kúra, það finnst Ágústi Ísleifi allavega. Jafngildir heilum panodil-stíl að kúra hjá pabba og mömmu þegar eitthvað er að angra piltinn.  Búið að vera mikið af slíku undanfarið, tennur, eyrnabólga, svínaflensa (já eða bara kvef) og reyndar hefur kúr + stíll ekki alltaf náð að bjarga nætursvefninum, en ástandið er loksins að lagast.  Þau tíðindi gerðust í gærkvöldi að við skelltum rúminu hans inn í barnaherbergið og hann svaf þar til kl. 4 í nótt, þá vældi hann nógu mikið til að ég nennti ekki að standa í að svæfa hann aftur og þurfti þar að auki að affrysta barnið því sængin tollir illa ofan á bröltorminum.  Það var líka ósköp notalegt að fá hann upp í að kúra .

Stráksa er að fara fram í "skriði", núna fer hann um á maganum, ekki hratt, en seiglast áfram á gremjunni (rymur í hvert skipti sem hann spyrnir) og maður þarf aðeins að hugsa um hvað hann getur náð í, forðaði t.d. saumadótskassanum frá honum áðan áður en hann borðaði títuprjónana og skærin.

En yfir í sjálfshólið að vanda, smá um heimilismyndarskapinn: 

Við settum upp "wall of fame" í gær, keyptum stafla af römmum og skelltum upp viðurkenningarskjölum og tónleikaplakötum í skrifstofunni, með ríflegu plássi fyrir viðbætur . 

Svo er ég með metnaðarfull áform um gluggatjaldasaum, þ.e. breyta stofugluggatjöldunum úr Sjafnargötunni svo þau passi í borðstofuna og gestaherbergið og græja ný gluggatjöld í skrifstofuna.  Gömlu tjöldin í borðstofunni voru of ljót til að mega hanga uppi og þau í skrifstofunni sundurétin af sólinni.  Og það voru engin gluggatjöld í gestaherberginu því þar var engin gluggi...  Ætla í saumabúð á eftir að kaupa fansí pansí borða til að sauma aftan á sem gluggatjaldastöngin er svo þrædd í gegnum á nokkurra cm fresti, ætla rétt að vona að þeir eigi svona í Horsens eins og í Reykjavík.

Og puttarnir eru aðeins að grænkast, ég hreinsaði rósabeðið fyrir utan stofuna sem var búið að breytast í fífla-/grasbeð (tók nokkra daga) og klippti niður rósirnar (árans þyrnarnir) og tætti hellings mosa úr grasflötinni og sáði í sárin (tók marga daga), bíð núna eftir að rósirnar blómstri og grasið spretti.  Nja það er kannski ekki hægt að segja að ég bíði beinlínis eftir að grasið spretti, það er rétt kominn maí og þarf að slá á viku til 10 daga fresti nú þegar, hvernig verður þetta í sumar púff.  En ég bíð allavega eftir að nýja grasið spretti.  Og ég bíð líka eftir að einhver með virkilega græna fingur, eða bara virkilega duglegur, komi í heimsókn og geri allt hitt sem þarf að gera í garðinum, almáttugur hvað allt vex hratt hvort sem það á að gera það eða ekki.

Smá messuhugleiðingar í lokin - ég spilaði í sveitamessu í gær þar sem safnaðarsöngurinn er alveg dásamlegur, allir syngja sem mest þeir mega og ef þeir gera það ekki skammar presturinn þá.  Ég þen orgelið sem mest ég má því annars heyrist ekki í því fyrir söngnum.  Þandi það líka í eftirspilinu og hlaut að launum ekki bara klapp heldur uppklapp .  Kom svo heim mátulega til að hlusta á íslenska útvarpsmessu á netinu.  Við Ágúst fórum í hefðbundna gettukeppni um kirkju, organista og prest (er það ekki á öllum heimilum?) og höfum aldrei klúðrað því eins illilega.  Vissum prestinn um leið (en það hjálpaði lítið því það var María héraðsprestur sem getur verið hvar sem er), grunaði fljótlega hvaða orgel þetta væri en það stóðst samt ekki að það væri réttur organisti, svo missti María líka út úr sér að messan væri í Háteigskirkju en við neituðum samt að trúa að þetta væri DB að spila.  (Ókei þetta er soldið hardcore messunördadæmi).  En jújú svo var afkynnt að DB spilaði svo við þurftum að éta allt oní okkur (en það var ekkert mál því ég eldaði svo fína grasamjólk og það rennur allt ljúflega niður með henni ).  Núna vitið þið hvað fer fram á organistaheimilum á sunnudögum...