Þytur í laufi

Einhvern veginn hugsa ég ekki um Danmörku sem rokrassgat, en þó verður að segjast að einhvern veginn snúast vindmyllurnar. Það var svo hvasst í dag að tré hafa verið á fleygiferð um allt land, trampólín í veg fyrir lestina milli Horsens og Árósa (ég var ekki í henni), takmörkuð umferð um stóru brýrnar og svo framvegis. Ég hélt auðvitað að þetta gæti ekki verið svo slæmt, skellti Heklu í hjólavagninn og hjólaði af stað í ræktina. Hafði sem betur fer vit á því að fara aðra leið svo ég væri ekki á berangri uppi á háhæðinni (þar sem heitir Blæsbjergvej = rokrassgatsvegur), rétt dreif á móti vindi og var skíthrædd um að vagninn færi á flug í verstu hviðunum. En sem betur fer er Hekla búin að borða svo mikinn graut síðustu daga að hún er ágætis kjölfesta fyrir vagninn . Ljósi punkturinn er sá að ég þurfti ekki að hjóla heim, meðvindurinn sá til þess .

Það á hins vegar að vera sól og sumar á morgun og ábyggilega brjálæðislega góð illgresisspretta. Vonandi fer limgerðið hjá okkur bráðum að laufgast almennilega svo að ég sjái ekki hvað nágrannarnir eru duglegir í görðunum, apríl rétt byrjaður og við erum strax að tapa baráttunni við illgresið. Ég kættist reyndar í dag yfir illgresisupprætingarkæruleysi, það er nefnilega þannig að utan við limgerðið með fram götunni er ca. 50 cm rönd af einhverju sem á eiginlega bara að vera sandur, en í okkar tilfelli er það aðallega illgresi. Það sem hefur bjargað okkur síðustu tvö sumur er að þessi ræma er reglulega grafin upp til að leggja ljósleiðara og þvíumlíkt, reyndar er alltaf tekið fram að vinnusvæðinu verði "skilað í sama ástandi" en ég hef ekkert verið að standa í því að kvarta yfir að allir fínu njólarnir, brenninetlurnar og fíflarnir séu horfnir og bara eintómur sandur í staðinn. En þessi ljóta illgresissandræma er bara fyrir framan 4 fyrstu húsin hvorum megin í götunni, rest er malbikað (og alltaf nýmalbikað því það er alltaf verið að grafa það upp og skila "í sama ástandi") og í dag kom bréf frá "Lindeparkens ejerforening" þar sem kom fram að á aðalfundinum í næstu viku verði lögð fram tillaga um að ómalbikuðu gangstéttirnar/drulluræmurnar "istandsættes til samme æstetiske og kvalitetsmæssige niveau som í den øvre del af gaden". Sem sagt, af því að arfaröndin okkar er svo ljót og illa hirt þá á að malbika allt draslið (af fagurfræðilegum ástæðum), JIBBÝÝÝ!!! .

Um daginn og veginn

Jæja hvað er búið að vera á seyði upp á síðkastið? Við Hekla fórum af bæ um þarsíðustu helgi, skelltum okkur í æfingabúðir í Viborg með Gaia, hrikalega góða kórnum sem ég syng með í Árósum. Við vorum svo heppnar að foreldrar Antons (besta vinar Ágústar Ísleifs) bjuggu í Viborg löngu áður en Anton fæddist og Ingunn reddaði okkur þrusugóðri barnapíu sem krúttaðist í Heklu meðan ég söng Arvo Pärt, James MacMillan, Bach o.fl. gúmmelaði.

Já og loksins loksins loksins loksins er Odense-útlegðinni lokið hjá Ágústi og hann byrjaði aftur að vinna í Horsens 1. apríl, semsagt síðasta föstudag. Enn sem komið er höfum við ekki sést neitt meira en þegar hann var í Odense. Hann kom heim úr vinnunni á föstudaginn, henti dóti í ferðatösku og stakk af til Parísar með Munkakór Klausturkirkjunnar (grínlaust), kom heim seint á sunnudagskvöldi, fór í vinnuna á mánudaginn, kom ekki heim fyrr en eftir dúk og disk því það var fundur eftir vinnu, eftir vinnu á þriðjudaginn fór hann beint á kóræfingu og að syngja á tónleikum, frí á miðvikudaginn (í gær) en úbbs þurfti samt að gera heilan helling í Odense (!) og kom ekki heim fyrr en kl. 22. Við trúum samt á betri tíð með blóm í haga .

Hekla er orðin að svakalegum skriðdreka, þeysir um allt án þess að blikka auga og lætur ekki þröskulda stoppa sig eins og Ágúst Ísleifur forðum daga. Ég held að stóribró hafi verið ca. 9 mánaða þegar við KENNDUM honum að skríða yfir þröskuldinn milli stofu og borðstofu, hann festist nefnilega alltaf og fór að skæla. Hekla skellti sér hins vegar yfir hann í gær hjálpar- og hvatningarlaust, 6 mánaða og 1 dags takk fyrir. Svo laumar hún sér undir borð til að naga dimmerinn á standlampanum, japlar á öllu dótinu og bókunum hans Ágústar Ísleifs og er alsæl með þetta allt saman. Og það þýðir ekkert lengur að hafa hana í hvítum (=skítsælum) sokkabuxum og fínum kjólum, hún verður að vera í gallabuxum til að verða ekki rauð á hnjánum og helst einhverju dökku að ofan svo það komist ekki upp um hvað gólfin eru skítug .

Ég laumast endrum og sinnum til að spila í jarðarförum og þá kemur sér vel að ég ættleiddi auka-ömmu fyrir Heklu. Ég "lenti" nefnilega í því fyrir mánuði að aðstoða við undirbúning og syngja í jarðarför hjá íslenskum manni hérna í Horsens. Hekla tók þátt í því og heillaði að sjálfsögðu alla viðstadda upp úr skónum og þar á meðal ekkjuna, svo ég ættleiddi frúna bara áður en ég fór heim úr erfidrykkjunni, og núna er hún búin að passa 2x meðan ég hef spilað í jarðarförum. Og haldiðekkibara að hún heiti Lára takk fyrir .

Ég er búin að fá smábarnasæti í hjólavagninn svo systkinin geta setið hlið við hlið (Hekla hefur farið með mér á hjólinu en þá hefur hún setið í bílstólnum sem tekur miklu meira pláss) og þau skemmta hvort öðru meðan ég hjóla. Við fórum í könnunarleiðangur um vesturbæ Horsens (við búum í austurbænum) í gær og fundum dandalagóðan leikvöll þar sem Hekla gat spólað í rennibrautinni meðan ég hjálpaði Ágústi Ísleifi að príla upp í risastóran kastala og þannig skemmtum við okkur góða stund. Það verður gaman þegar Hekla verður farin að sitja sjálf og getur dundað með dót á leikvellinum.

Að lokum um þyngd Heklu. Hún þyngist ekki eins og meðalbörn (enda er hún ekkert meðalbarn) en hér sést á kúrfu hvað hún er langt frá því:

Hún fæddist tæplega meðalbarn í þyngd og ef hún hefði fylgt þeirri kúrfu (breiða strikinu) væri hún ca. 7.5 kg, en í staðinn hefur hún bara dregist jafnt og þétt aftur úr og er ekki nema 5.5 kg. Kannski ekki neitt svakalegur munur en allavega þá er fylgst með henni og ég reyni að lokka ofan í hana eins mikinn mat og mjólk og hægt er. Hún lafir hins vegar nokkurn veginn í meðaltalinu með lengdina svo það er bara spikið sem vantar

6 mánaða stelpurófa

Hekla Sigríður er dugleg stelpa, skríður um stofugólfið, leikur sér með dótið hans stóra bróður, borðar graut og er svakalega mikið krútt.