Ótrúlega áhugaverðar barnavagnapælingar

Sem ólétt kona fyllist ég að sjálfsögðu af margfrægri hreiðurgerðarþörf en á af skiljanlegum ástæðum erfitt með að sinna henni af fullum krafti.  Er þó búin að pína Ágúst til að mublera borðstofuna, stóra vandamálið með borðstofuna er samt hvort þetta heiti borðstofa eða eitthvað annað.  Borðstofuborðið verður nefnilega inni í stofu, og eldhúsborðið í  borðstofunni, þetta fer alveg með mig.  En drengurinn var a.m.k. sendur í Jysk Sengetøjslager að kaupa borðstofuborð úr gegnheilli eik (já borðstofuborð sem eldhúsborð svona til að rugla málin enn frekar), stóla, skenk, háan glerskáp og kommóðu, þetta var nebla allt á tilboði og því ekki hægt að bíða þar til hagsýna húsmóðirin væri sjálf mætt á svæðið.

En að fjarinnréttingum loknum hef ég ekkert við að vera nema að stúdera barnavagna og hef komist að því mér til mikillar skelfingar að líklega þarf ég að kaupa nokkur stykki.  Það er nefnilega alltaf þannig í bæklingnum að mamman (já alltaf mamman, engir pabbar sjáanlegir) er sko klædd í stíl við vagninn hverju sinni og helst barnið líka.  T.d. eplagrænn vagn - eplagrænn bolur:

Drapplitaður vagn með kamó - drapplituð föt og kamó-skiptitaska í stíl á öxlinni:

Þannig að annaðhvort á ég einn vagn og þarf að binda mig við að vera alltaf í fötum í sama litnum eða á nokkra vagna.  Kræst þetta eru nú meiri vandræðin.

Óforsvaranlegt

Ég ætla ekki að segja nokkrum manni hvað ég er búin að sofa mikið í dag.  Hins vegar kemur það út eins og ég hafi verið þvílíkt dugleg ef ég tilkynni að ég hafi farið í ræktina og sund og jóga (hljómar verr ef fattast að ég gerði ekkert annað fyrir utan að sofa).

En aðeins skemmtilegra, fór á Cosi fan tutte hjá óperustúdíóinu á sunnudagskvöld, rosa flott! Þau sem ég þekki sungu auðvitað best (Solla Sam, Stóní nobbi og Þorri) en hin voru "samt" líka ferlega flott.  Var reyndar ekki alveg að kaupa búningana hjá kórnum (tjull utan á gamlar dragtir, hnífapör utaná hermannabúninga) og löngu komin með ógeð á svona orgíu-lífmassa-hóphreyfingum (fattar einhver hvað ég meina?) jakkedíjakk.  Dásamlega glyðruleg Despina (æ man ekki hvað hún heitir)átti salinn og það spillir alls ekki fyrir Þorra að vera höfðinu hærri en meðalmaðurinn í svona hlutverki, alltaf flottur!  Solla fannst mér nú flottust raddlega, syngur alltaf yndislega stúlkukindin.

En farin að éta á Vegamótum með Dagbjörtu og man ekki hverjum, allar klær úti að snapa sér matarhittinga greinilega!

101 leið til að klúðra orgelæfingum

Gæti verið efni í spennandi bók.  Þessa dagana sleppi ég samt alltaf fyrstu 100 aðferðunum þegar ég þykist ætla að æfa mig og nota bara 101. aðferð, sem er að sofna.  Langholtskirkja er reyndar frekar óheppilega hönnuð til svefns, kirkjubekkirnir ómögulegar stólaraðir og bara einn sófi lengst í burtu uppi á lofti. Grafarvogskirkja er hins vegar alveg dásamleg því þar er sófi á organistaskrifstofunni með koddum og teppi, zzz....  Af því að ég vissi hvað er glatað að leggja sig í Langholtskirkju þá sofnaði ég bara úti í bíl í 40 mínútur áður en ég skreið inn í kirkjuna í dag.  Er orðin rosalega bjútífúl af öllum bjútíblundunum.

Hugsa ekki um annað en mat og svefn.  Datt í hug þegar ég sá brot úr Kastljósi um þjálfun blindrahunda (sem ganga algjörlega fyrir mat og hrósi) að það væri líklega hægt að kenna mér nokkurn veginn hvað sem er gegn mat, t.d. hoppa í gegnum gjörð fyrir súkkulaði (líklega ekki mjög elegant þó), taka til fyrir ís, vakna á morgnana fyrir köku, er að mestu leyti ófær um þetta allt án þjálfunar.

70 kg múrinn rofinn

Að gleyma (sér)

Ágúst er greinilega kátur með að koma sér fyrir í útlandinu og sagði í sms-i að það væri auðvelt að gleyma sér við tiltektir í nýja húsinu.  Mér finnst miklu auðveldara að gleyma tiltektum í gamla húsinu.

1. apríl!!!

Ég hef undanfarið velt mjög alvarlega fyrir mér einum möguleika (og þið kannski öðrum), að einhverjir aldeilis hnyttnir spéfuglar hafi undirbúið roooosalegt aprílgabb, sem fælist í því að láta mig halda að ég væri búin að festa kaup á húsi og fengi það einhvern tímann, já og kannski að það væri líka gabb að Ágúst væri að byrja í sérnáminu einmitt í dag 1. apríl.  Átta mig ekki á því hverjir eru samsekir og hverjir eru gabbaðir.  Allavegana alveg á hreinu að ég væri í gabbaða flokknum, ætla rétt að vona Ágústar vegna að hann væri það líka .  Spurning með Hauk og pabba, með eða móti?  Sko ef Ágúst teldist í gabbaða flokknum þá væri þetta líklega ekki lengur gabb, því hann fékk loksins lykilinn í gærkvöldi og tilkynnti mér stoltur að hann væri orðinn húsbóndi í Lindeparken 3 (æ mikið er það nú dauflegt heimilishald, svona húsmóðurlaust).  Hins vegar ef hann er samsekur þá er hann ekki baun kominn með lykilinn... (og pottþétt ekki á hostelinu samt, heldur fínasta hótelinu í Horsens að drekka freyðivín og hlæja að mér, en ég trúi því samt ekki upp á hann! )  Líklega svaf Ágúst bara ljómandi vel á nýja heimilinu sínu (okkar meina ég) og er kátur á spítalanum núna fyrsta daginn.

En svo er það hinn möguleikinn sem þið hafið kannski velt fyrir ykkur, og það er að ég hafi bara spunnið upp þessa ljómandi skemmtilegu lygasögu til að láta vorkenna mér, æ mig auma ég fæ ekki húsið mitt, oooo... það er svo agalegt að hanga á þessu hosteli... æjæjæ algjör fýluferð etc.  En í raun og veru höfum við flutt inn daginn sem við komum út og svo hafi ég verið að dunda við að mála barnaherbergið (og einmitt setja upp væmið veggfóður) og raða kristalnum fínt í skápa og halda innflutningspartý og god nós.  Þið bara trúið því sem þið viljið mwahahaha

Annars þá get ég bent ykkur á frétt sem sannar sögu mína um að peningarnir hafi farið til fj... í bankakerfinu, http://mbl.is/mm/frettir/erlent/2008/04/01/ranid_i_danmorku_thaulskipulagt/

(Til að fyrirbyggja misskilning þá er Haukur kominn heim og er með fjarvistarsönnun, get ekkert sagt um Ágúst samt)

Formæður vorar

Ég held að það hljóti að vera miklu erfiðara á vorum dögum að vera ólétt en í gamla daga, allavegana heyrir maður ekki neinar sögur af því hvað langömmur okkar áttu bágt og þurftu að fara vel með sig og fara í jóga og slökun og meðgöngunudd og nota nógu fínt bumbukrem og spangarkrem já og muna spangarnuddið (nýbúin að komast að því hvað það er, ef þið vitið það ekki þá er ágætt að halda því þannig) og stuðningsbelti og stuðningssokka og passa líkamsstöðuna og sofa með kodda milli fóta og við bumbuna og fara í sérstaka óléttuleikfimi og gera réttar æfingar og passa grindarbotninn maður og borða rétt og taka öll vítamínin (en bara þau réttu) og omg finna rétta barnavagninn og bílstólinn og fara á foreldranámskeið og brjóstagjafanámskeið og uppeldisnámskeið og lesa heilt bókasafn um hvert skeið meðgöngunnar og undirbúa fæðinguna og læra öndun og horfa á fæðingarmyndbönd og æfa fæðingarstöður með makanum og gera barnaherbergið fínt og setja krúttípúttí veggfóður í réttum lit og finna nógu frumlegt (og væmið) nafn og kaupa nógu fín óléttuföt og óléttute og ráða einhvern til að taka vídjó í fæðingunni (nei hættu nú alveg) og já helst að vera búin að taka afstöðu til þess fyrirfram hvort eigi að öskra í fæðingunni eða vera pen og segja bara ái og annaðhvort vilja allt náttúrulegt og æðislegt og engar deyfingar og barnið verður hamingjusamt og fallegt eða panta mænudeyfingu fyrirfram já ef maður pantar ekki bara keisara fyrirfram eins og fræga fólkið og á að nota taubleiur eða pappírs (hugsaðu um umhverfið manneskja) og er svindl að kíkja í pakkann (dj.. þoli ég ekki athugasemdir um það) og er siðferðilega rangt að fara í fósturgreiningu og er ég að þyngjast akkúrat mátulega mikið og er bumban mátulega stór kannski ég hætti núna...

Kannski vissu langömmurnar bara að það mundi enginn nenna að hlusta á þær kvarta, ekki víst að þær hafi verið neitt sérstaklega sprækar síóléttar (nýyrði) með barnaskarann í pilsfaldinum og meira en nóg að gera og enginn tími til að spá of mikið í hlutina.  Og ekki kvörtuðu þær eftirá sem létust af barnsförum og hugsa sér hvað þær misstu sumar mörg börn í fæðingu eða á unga aldri.  Ég held að ég hafi það bara mjööööög gott.  Ætla að hvíla mig aðeins núna og fara svo í barnavagnabúðina

Grasekkjan komin heim

Ekki nóg með að ég vorkenndi mér sjálf heldur voru aðrir farnir að vorkenna mér og slegist um að sækja mig á völlinn, ekki hægt að láta þessa svekktu og óléttu og kvartandi grasekkju taka rútu eins og almúginn.  Gísli hreppti hnossið og byrjaði á því að tilkynna mér að mamma væri að baka hjónabandssælu, svona af því að mín hjónabandssæla er eitthvað tæp þegar við hjónakornin erum í sitthvoru landinu?  Síðan var byrjað á að fóðra mig á kakói og köku, svo lá ég í leti uppí sófa (n.b. enginn sófi í Sjafnargötunni, varð að nota tækifærið) og ætlaði nú einhvern tímann heim, mamma stakk upp á að horfa á vídjó, svo var spaugstofan að byrja, svo kom þessi fína mynd í sjónvarpinu..  Einhvern veginn var líka ekkert sérstakt sem dró mig heim, enda ekkert þar!

En frá Danmörkinni er það að frétta að Ágúst og Haukur tæmdu gáminn í gær með aðstoð heillar hrúgu af Íslendingum, ég hafði greinilega staðið mig þvílíkt vel í almannatengslum! Og það án þess að hitta nokkurna mann, svona er tölvuvæðingin...  Ágúst sagði síðan að við ættum alveg yfirdrifið af búslóð/húsgögnum í húsið, áhugavert með tilliti til þess að húsið er meira en helmingi stærra en íbúðin í Sjafnargötunni!!! (fannst einhvern tímann einhverjum að það væri svolítið troðið í stofunni??) Já og nágrannarnir komu með blóm, helvíti eru danirnir næs! ég mein voða eru þeir hyggeligir.

Haukur er svo á heimleið og Ágúst einn eftir á farfuglaheimilinu, grasekkill á gistiheimili, það hljómar hálf-trist...  Já btw hann er kominn með danskan gsm [phone] (og ef ég þekki hann rétt er hann ekki búinn að segja nokkrum manni frá því  og öll sms og hringingar til hans síðustu daga hafa bara brotlent í Atlantshafinu)

En ég vaknaði óvart allt of snemma (á dönskum tíma), búin að lesa fullt af blöðum og borða morgunmat 2x og ætla núna að skella mér í að spila 2 stk. fermingar í Grafarvoginum, bæjó spæjó.

Harmsaga í Horsens, 4. kapítuli

Setustofan á Farfuglaheimilinu í Horsens er orðin ákaflega heimilisleg, Ágúst stakk reyndar upp á því að við slepptum bara húsinu, hér er allt sem við þurfum - stór stofa, sjónvarp, píanó, internet, eldhús (engin uppþvottavél samt), kojur (vondar dýnur samt), hvað þurfum við svosem meira?

Þurfum samt eitthvað að gera við búslóðina úr því að hún er mætt til Horsens, Samskip fengu nefnilega nóg af þessu hringli og frestunum með gáminn og vildu fara að losna við hann.  Ágústi tókst að láta fasteignasalann díla við seljandann um að opna fyrir okkur húsið og leyfa okkur að tæma gáminn, svo skellir hann í lás aftur.  Já og N.B. þarf að standa yfir okkur allan tímann, annars aldrei að vita hvað svona skreiðarétandi glæponar gera af sér.  Þess vegna er ekki hægt að gera þetta fyrr en á morgun laugardag (þegar ég er farin aftur heim) því seljandinn hefur ekki tíma fyrr en þá.  Jibbíjei og allt það, næ ekki einu sinni að stinga annarri nösinni inn í húsið sem ég mætti til að flytja inn í.  Engin beiskja, engin beiskja...   En búið að skella gámnum við innkeyrsluna á Lindeparken og verður svo bara tekinn (tómur vonandi) á mánudag.

Alveg að rætast úr þessum greiðslum, meirihlutinn kominn til Danmerkur, en seljandinn lætur lykilinn ekki af hendi fyrr en hver einasta króna er komin og hananú.  Yfir og út.

Af afturfótunum niðrá rass

Jájá allt runnið á rassinn, fínt farfuglaheimili maður.